بررسی آبشستگی در پایین دست سرریز لبه پهن دوشیبه با آستانه افقی

سرریزها سازه های هیدرولیکی ساده ای هستند که به منظور کنترل سطح آب و اندازه گیری شدت جریان در کانال های انتقال آب مورد استفاده قرار می گیرند. سرریز مستطیلی لبه پهن دوشیبه، سرریز نسبتا جدیدی است که از ترکیب سرریز لبه پهن مستطیلی استاندرد و سرریز کرامپ حاصل می شود. در تحقیق حاضر برای بررسی آیشستگی در پایین دست سرریز لبه پهن دوشیبه 60 آزمایش آنجام شد. این آزمایش ها برای 3 طول از تاج سرریز، 4 طول کف بند، 4 شیب پایین دست متفاوت از سرریز و 4 عمق پایاب هر کدام برای دبی های 6/9، 11، 3/13 و 15 لیتر بر ثانیه انجام شد. نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش دبی جریان و شیب پایین دست سرریز و با کاهش عمق پایاب حداکثر عمق آبشستگی افزایش می یابد. همچنین محل وقوع حداکثر عمق آبشستگی از انتهای کف بند دورتر شده و گسترش طولی حفره افزایش می یابد. با افزایش طول کف بند در یک دبی و عمق پایاب ثابت ابعاد حفره آبشستگی از قبیل حداکثر عمق آبشستگی، محل وقوع آن، طول حفره آبشستگی، ارتفاع پشته پایین دست و فاصله آن از انتهای کف بند کاهش می یابد. با افزایش طول تاج سرریز در یک عمق پایاب ثابت در دبی های کم، حداکثر عمق حفره آبشستگی، محل وقوع آن و طول حفره آبشستگی روندی افزایشی-کاهشی دارد، اما دردبی های زیاد روندی کاهشی-افزایشی دارد. با کاربرد تحلیل ابعادی و استفاده از نرم افزار spss روابط بدون بعدی با ضریب تعیین خوبی برای برآورد ابعاد آبشستگی ارائه شده این روابط با استفاده از داده های محاسباتی و واقعی مورد ارزیابی و صحت سنجی قرار گرفت. نتایج ارزیابی نشان داد که با استفاده از این روابط می توان آبشستگی را با دقت قابل قبولی برآورد نمود.